Okružni zatvor u Beogradu

AKTIVNOSTI FOTOGALERIJA
Kontakt: Bačvanska br. 14. 11000 Beograd Tel: 011 2040 202
Brojno stanje lica lisenih slobode:	1094

Okružni zatvor u Beogradu je poluotvorenog tipa u kome postoji odeljenje za smeštaj osuđenih lica, zatvoreno odeljenje i posebno odeljenje zatvorenog tipa za smeštaj pritvorenih lica. U Okružnom zatvoru u Beogradu obrazovane su posebne pritvorske jedinice i to: Posebna pritvorska jedinica za izvršenje mere pritvora određenog u krivičnom postupku za krivična dela organizovanog kriminala i Posebna pritvorska jedinica za izvršenje mere pritvora određenog u krivičnom postupku za krivična dela ratnih zločina.

Pod nazivom Centralni zatvoru Beogradu započeo je sa radom u septembru mesecu 1953. godine i pod tim nazivom funkcionisao je sve do 1968. godine. U navedenom periodu nalazio se u sastavu Sekretarijata za unutrašnje poslove Republike Srbije. Od 1968. do 1991. godine nalazio se u sastavu Sekretarijata za pravosuđe i upravu Republike Srbije, a od 1991. godine nalazi se u sastavu Ministarstva pravde Republike Srbije.

U arhitektonskom smislu ovaj Zatvor spada u ustanove koji sa četvorougaonim rasporedom svojih objekata stvara zatvorene korisne površine (šetališta i sl.), Zatvori tipa Obern-Sing-Sing imali su uticaj na sistem izvršenja kazni u našoj zemlji. Elementi obemskog sistema, odnosno načina projektovanja zatvora prisutni su i u načinu gradnje ove ustanove. Kada je reč o razlikama između oberaskog i pensilvanijskog sistema u arhitekturi zatvora, ona se pre svega ispoljava u načinu na koji su organizovane prostorije za smeštaj lica lišenih slobode. U pensilvanijskom sistemu gradnje zatvora projektovane su spoljne ćelije duž spoljnih zidova zatvora. U obemskom sistemu arhitekture zatvora projektovane su unutrašnje ćelije, odnosno prostorije za smeštaj lica lišenih slobode koje se sučeljavaju leđima, a vode u hodnik koji je duž spoljnih zidova zatvora. U takvom stilu izgrađen je Okružni zatvor u Beogradu sa unutrašnjim ćelijama koje se sučeljavaju leđima i izlazom okrenutim prema hodniku. Takvim projektom objekta onemogućava se da u prostorije dopre dnevna svetlost i svež vazduh, tako da su unutrašnje prostorije slabo osvetljene i zagušljive. Prostorije nemaju direktan izvor toplote, već topao vazduh dospeva u prostorije kroz male otvore iz grejnih tela koji su smešteni u hodniku. Razlozi bezbednosti su svakako odneli prevagu nad standardima o uslovima smeštaja. Prilikom eventualnog pokušaja bekstva lice lišeno slobode ne može se ni u slučaju prokopavanja zida naći van zatvora, već može dospeti u susednu ćeliju, hodnik zatvora ili, u najboljem slučaju, šetalište Zatvora omeđeno zgradama iz kojeg je nemoguće pobeći.

Kapacitet Okružnog zatvora u Beogradu projektovan je za smeštaj oko 900 lica lišenih slobode, od toga 850 pritvorenih i 50 osuđenih lica. Prosečno brojno stanje u ovoj ustanovi je 700 pritvorenih i 45 osuđenih lica.

Zgrada Zatvora je građena kao kompaktan objekat, a sastoji se od upravnog dela, pet blokova i četiri šetališta između blokova. Zgrada je površine oko 60.000m2 i ima podrum, prizemlje i četiri sprata, od toga Okružni zatvor u Beogradu koristi podrum, prizemlje, prvi i drugi sprat, a Kazneno-popravni dom bolnica u Beogradu koristi treći i četvrti sprat.